Abride, as frescas rosas;
brilade, os caraveles;
do seu xardín os árbores, vestítvos
cas lindas follas verdes;
parras que un tempo sombra nos prestaches,
a cubrivos de pámpanos volvede.
Natureza fermosa,
a mesma eternamente,
dille ós mortáis, de novo ós loucos dille
¡que eles nomáis perecen!
Sem comentários:
Enviar um comentário