Tembra a que unha inmensa dicha
neste mundo te sorprenda;
grorias, aquí, sobrehumanas
trán desventuras supremas.
Nin maxines que pasan os dores
como pasan os gustos na terra;
¡hai infernos na memoria,
cando n'os hai na concencia!
Cal arraigan as hedras nos muros,
nalgúns peitos arraigan as penas,
e unhas van minando a vida
cal minan outra-las pedras.
Si; tembra cando no mundo
sintas unha dicha imensa:
val máis que a túa vida corra
cal corre a iaugua serena.
Sem comentários:
Enviar um comentário